Monday 9 April 2007

بازی سرنوشت

نمی دونم به تقدیر و سرنوشت پیش نوشته و محتوم، اعتقاد داری یا نه. یا حتی به شانس. من خودم جزو اون گروهی هستم که معتقدن که سرنوشت و آینده هر کسی دست خودشه و با تلاش خودش، آینده رو رقم می زنه.
اما گاهی وقتا اتفاقایی میوفته که آدم (یا حتی زرافه) رو وادار می کنه که به شانس اعتقاد پیدا کنه. این موردی که می خوام بگم، به نظرم یکی از همون موارد باشه

هممون می دونیم که غربی ها (منظور، مردم عادیه)، اصولاً آدم های سیاسی ای نیستن و بر خلاف تصور خیلی از ماها، وقتی باهاشون برخورد می کنیم، از ضعف شدید اطلاعات ژئوپالیتیکی شون شاخ در میاریم. خیلی از اونها اصلاً نمی دونن ایران کجاست، یا فک می کنن ایران و عراق، یکی هستن، یا فک می کنن ایرانی ها هم عرب هستن، و قص علی هذا
خلاصه، حتی پرونده هسته ای ایران هم تاثیر خیلی زیادی در افزایش شناخت اونها نسبت به ایران نداشته. تا اینکه زد و حدود بیست روز پیش، جریان بازداشت ملوان ها و تفنگ دار های بریتانیایی پیش اومد و خب به همین دلیل، برای بیش از دو هفته، ایران در صدر اخبار بریتانیا قرار گرفت و خب می شه حدس زد که احتمالاً الان بریتانیایی ها نسبت به مثلاً ماه پیش، اطلاعات و شناخت خیلی بیشتری راجع به ایران و ایرانی داشته باشن. منظورم اصلاً شناخت سیاسی و قضاوت و اینها نیست. صرفاً شناخت جغرافیایی و فرهنگی و نژادی و این جور چیزاست
خب، حالا درست بلافاصله بعد از پایان نسبتاً خوب این بحران، یه دفعه، تنها فوتبالیست ایرانی حاضر در لیگ برتر انگلستان، یعنی آندرانیک تیموریان، با ارائه یه بازی درخشان، دو گل به ثمر می رسونه و باعث پیروزی و صعود تیمش تو جدول تا رده پنجم میشه و برای اولین بار، به عنوان یکی از بازیکنان برتر هفته انتخاب میشه! به نظرم آندو شانس خیلی خوبی آورد و در بهترین شرایط زمانی خودش رو مطرح کرد، چون حالا وقتی تو رسانه های بریتانیایی، ازش به عنوان یه فوتبالیست ایرانی اسم برده میشه، احتمالاً کمتر بریتانیایی ای هست که ندونه ایران کجاست. حتی این موضوع -که شاید از نظر رسانه ای کمی جالب باشه- ممکنه از نظر حرفه ای و مالی هم به نفع آندو تموم بشه و مثلاً در پایان فصل، با یه قرارداد خیلی خوب، به یه تیم مطرح تر انگلیس منتقل بشه. یه شانس خوب دیگه آندو هم اینه که بدلیل مسیحی بودنش، از موج جدید اسلام ترسی و مسلمان آزاری اروپایی ها هم در امانه و کسی به چشم یه تروریست بهش نگاه نمی کنه
سوء تفاهم نشه، اصلاً‌ منظورم این نیست که بگم آندو "فقط" شانس آورده! نه، اصلاً! آندو موفقیت هاش رو مدیون اعتماد به نفس و پشتکار خودشه و هیچ شکی در این مورد وجود نداره. اما شانس خوبش، مربوط به زمان میشه. یعنی اگه مثلاً چهار-پنج هفته پیش یا حتی مثلاً سه هفته دیگه، اون بازی درخشان رو انجام می داد، مطمئناً نمی تونست مثل الان مطرح و شناخته شده بشه. به هر حال شاید این خوش شانسی، فقط واسه آندو نباشه و شامل حال سایر فوتبالیست های ایرانی هم بشه و از فصل بعد، شاهد حضور اونها در لیگ برتر انگلیس هم باشیم........باید صبر کرد و دید

No comments: