The 27th Takhti International Freestyle Wrestling Cup

نگاهی به بیست و هفتمین دوره جام "بین المللی" جهان پهلوان تختی



بیست و هفتمین دوره مسابقات بین المللی کشتی آزاد، جام جهان پهلوان تختی طی روزهای بیست و هفتم و بیست و هشتم دی ماه برگزار شد. این دوره از مسابقات در شهر بندرعباس و در غیاب تیم های قدرتمند کشتی جهان و حتی نفرات اصلی تیم ملی کشتی آزاد ایران به انجام رسید.

بدنبال تغییر و تحولات گسترده در فدراسیون کشتی و برکناری محمدرضا طالقانی از ریاست این فدراسیون،‌ محمدرضا یزدانی خرم رئیس سابق و موفق فدراسیون والیبال، به عنوان سرپرست فدراسیون کشتی منصوب شد. سابقه درخشان مدیریت یزدانی خرم در والیبال، انتظارات و توقعات فراوانی را متوجه وی کرد. از دیگر سو و از همان بدو حضور وی در فدراسیون کشتی، مخالفت های زیادی نیز با این انتصاب صورت گرفت، و شاید یکی از جدیدترین و بارزترین این مخالفت ها را بتوان در استعفای محمد بنا، سرمربی بسیار موفق تیم کشتی فرنگی مشاهده نمود.

اولین محک جدی یزدانی خرم در راس هرم مدیریتی فدراسیون کشتی، مسابقات کشتی بازی های آسیایی قطر بود که در آن، هر دو تیم آزاد و فرنگی، نتایجی خوب و حتی فراتر از انتظار کسب کردند و این تا حدود زیادی به معنای موفقیت یزدانی خرم در نخستین گام، تعبیر شد.

اما دومین آوردگاه مهم یزدانی خرم و همکارانش، برگزاری مسابقات جام جهان پهلوان تختی بود. مسابقاتی که به رغم داشتن نامی بزرگ همچون تختی، هیچ نشانی از یک جام معتبر جهانی یا حتی قاره ای نداشت. به واقع می توان این دوره از مسابقات جام جهان پهلوان تختی را ضعیف ترین دوره در بین تمامی بیست و هفت دوره برگزار شده برشمرد. هرچند برخی از کارشناسان کشتی، سطح کیفی این مسابقات را برای کشتی گیران ایرانی، نسبتاً مطلوب و قابل قبول ارزیابی کردند، اما اکثر کارشناسان ارشد و پیشکسوتان این رشته، از شرایط کیفی و کمی برگزاری این دوره از مسابقات، و بخصوص زمان نامناسب و عدم هماهنگی آن با تقویم فدراسیون جهانی کشتی (فیلا)، انتقاد کردند. از جمله این منتقدین می توان به منصور برزگر، علیرضا سوخته سرایی و جواد رفوگر اشاره کرد که جملگی، زمان نامناسب مسابقات و عدم حضور تیم های قدرتمند جهان را از جمله دلایل ضعف این دوره از مسابقات برشمردند. به گفته رفوگر، برگزاری این مسابقات با این وضعیت، در شان و اندازه کشتی گیر پرآوازه ای همچون تختی نیست. حتی پیش از شروع مسابقات، از شخص یزدانی خرم نیز نقل شد که "اگر ناچار به حفظ استمرار برگزاری این مسابقات نبودیم، این دوره را برگزار نمی کردیم".

اما براستی، علل و عوامل شکست چنین مسابقات پرسابقه ای چه بود؟ عوامل اصلی این مسئله را می توان از چند منظر بررسی کرد:


1- عدم ثبات و استمرار مدیریت

ایران همواره به عنوان یکی از ارکان اصلی کشتی جهان مطرح بوده و هست. با این وجود، ضعف و عدم ثبات و استمرار مدیریت کشتی (وبطور کلی مدیریت کلان ورزش) در ایران، بیشترین لطمه را به اعتبار کشتی ایران وارد کرده است. هنگامیکه به حضور مداوم یوری شاهمرادف در عرصه های مختلف مدیریت کشتی شوروی سابق و روسیه در طول بیش از سه دهه، و در مقابل،‌ تغییرات پیاپی و بنیادی در فدراسیون کشتی ایران توجه کنیم، براحتی این موضوع را درک خواهیم کرد. در حالیکه دکتر کیم و همکارانش از کره جنوبی،‌ با حضور پررنگ و مستمر خود در کمیته های مختلف کنفدراسیون آسیا و نیز فدراسیون جهانی، روز به روز به اعتبار کشتی کره جنوبی افزوده و در عرصه مسابقات نیز، مانع تضییع حق کشتی گیران این کشور (حتی در مواردی به قیمت پایمال کردن حق سایر کشتی گیران) می شوند، اما ایران با همه سابقه طولانی و درخشان خود در کشتی، بدلیل ضعف و عدم ثبات مدیریتی، نتوانسته جایگاه محکم و معتبری را در کنفدراسیون قاره ای و فیلا کسب کند. دکتر محمد توکل به عنوان تنها نماینده ایران در فدراسیون جهانی هم عملاً هرگز نتوانسته نقشی تاثیرگذار در دفاع از حقوق و اعتبار ایران ایفا کند.


2- زمان نامناسب و عدم هماهنگی با تقویم فیلا

این دوره از مسابقات در حالی برگزار شد که تنها یک ماه از پاپان مسابقات آسیایی می گذشت و از دیگر سو، فقط یک هفته به شروع مسابقات معتبر ایوان یاریگین روسیه باقی مانده بود.

طبیعی است که تیم های پرقدرت و معتبر دنیا، در آستانه شرکت در مسابقاتی معتبر همچون یاریگین و پس از پشت سرگذاشتن دوران بدنسازی، تمایلی به شرکت در مسابقات جام تختی نداشته باشند؛‌ چراکه در چنین فاصله زمانی اندکی تا جام یاریگین، جز خستگی و آسیب دیدگی احتمالی کشتی گیران، چیزی نصیبشان نخواهد شد.

تنها کشورهای خارجی حاضر در این دوره از مسابقات، ترکمنستان و ایالات متحده امریکا بودند؛ و این در حالیست که بگفته علیرضا سوخته سرایی، در اولین دوره این مسابقات، شانزده تیم خارجی شرکت داشته اند. ترکمنستان که اصولاً از جایگاه و اعتبار خاصی در کشتی جهان – وحتی آسیا- برخوردار نیست و حتی در این مسابقات هم به هیچ مدالی دست نیافت.

اما دلیل اصلی شرکت تیم ایالات متحده هم، نه به اعتبار فنی جام، بلکه بر اساس سیاست "دیپلماسی کشتی" بود. طی چند سال اخیر، این سیاست به عنوان نسخه ای کمرنگ از "دیپلماسی پینگ پنگ" که در سال 1971 به برقراری روابط دیپلماتیک بین ایالات متحده امریکا و جمهوری خلق چین منجر شد، مطرح شده است. بر همین اساس و برخلاف شرایط کلی حاکم بر روابط ایران و امریکا، رابطه فدراسیون های کشتی دو کشور به گرمی گراییده است. با این وجود، امریکا هم با نفرات اصلی خود پای به این مسابقات نگذاشت و حتی کشتی گیران با تجربه تر این تیم نیز (که با 14 کشتی گیر به ایران آمده بود)، پس از اطلاع از عدم حضور نفرات اصلی تیم ایران، از شرکت در مسابقات انصراف داده و میدان را به هم تیمی های جوانتر خود واگذار کردند.

در حقیقت زمان این دوره از مسابقات آنچنان نامناسب بود که با وجود آنکه امسال ایران در جام یاریگین شرکت کننده ای نخواهد داشت، و نیز با اینکه مسئولین فدراسیون کشتی، این دوره از مسابقات را به عنوان مسابقات انتخابی نفرات اعزامی به جام جهانی اعلام کرده بودند،‌ اکثر کشتی گیران شاخص تیم ملی ایران بدلیل خستگی و عدم انگیزه کافی، از شرکت در این مسابقات، سر باز زدند.


3- جوایز نامناسب

درحالیکه کشورهای کوچک حوزه خلیج فارس با صرف هزینه های هنگفت و درنظر گرفتن جوایز چشمگیر و اغواکننده، توانسته اند ضمن کسب میزبانی مسابقات معتبر ورزشی، شاخص ترین نفرات جهان در رشته های گوناگون، از تنیس و دومیدانی گرفته تا اتومبیل رانی فرمول یک را به حضور در کشورهای خود و شرکت در این مسابقات ترغیب کنند،‌ فدراسیون کشتی ایران با همه سابقه و اعتبار خود، حتی از ایجاد انگیزه های مالی در قهرمانان کشتی جهان نیز ناتوان است.

در بیست و هفتمین دوره مسابقات کشتی جام تختی، جوایز نفرات اول،‌ دوم و سوم اوزان هفتگانه به ترتیب، سه، دو و یک هزار دلار امریکا بود. و این درحالیست که شاید تنها بهای بلیط دوسره از امریکا یا کوبا به ایران، بیش از این مبالغ باشد!

این جوایز حتی برای اغوای کشتی گیران مطرح ایران نیز کافی نبود؛ چراکه اکثر آنان در ازای حضور در لیگ سراسری کشتی ایران، مبالغی چندین برابر این جوایز را دریافت می کنند.


4- موقعیت جغرافیایی

هرچند میزبانی مناسب شهر بندرعباس و هیات کشتی استان هرمزگان و نیز استقبال خوب تماشاگران بندرعباسی، از معدود نکات مثبت این دوره از مسابقات بودند، اما واقعیت آنست که ثبات جغرافیایی محل برگزاری این مسابقات هم از جمله عواملی است که می تواند به اعتبار و جایگاه این مسابقات در تقویم های فیلا و فدراسیون های کشورهای صاحب کشتی کمک کند. بدنسازی متناسب با شرایط اقلیمی محل برگزاری مسابقات ورزشی، خصوصاً در رشته های قدرتی همچون کشتی، از عوامل تعیین کننده در ورزش علمی امروز دنیاست. نمی توان کتمان کرد که تغییر محل برگزاری چنین مسابقاتی از سطح دریا تا شهرهای مرتفع و کوهستانی کشور، به موقعیت و اعتبار جهانی آن لطمه زده است. با نگاهی کوتاه به تقویم فیلا متوجه می شویم که به عنوان مثال، جام ایوان یاریگین،‌ همواره در شهر کراسنویارسک و در اواخر ژانویه برگزار می شود.


در مجموع باید گفت که به رغم اعتبار و سابقه ایران در کشتی جهان،‌ جام جهان پهلوان تختی برای دست یافتن به جایگاهی همچون جام های معتبر ایوان یارگین و اوماخانوف روسیه یا یاشار دوغوی ترکیه و دان کولوف بلغارستان، راهی طولانی و پرپیچ و خم را در پیش دارد.



شرکت کنندگان:

ترکمنستان با 7 نفر
امریکا با 14 نفر
ایران با 91 نفر


امتیاز و رتبه تیم ها:

1- ایران با 69 امتیاز
2- امریکا با 64 امتیاز
3- ترکمنستان با 48 امتیاز

پی نوشت: نسخه شسته و رفته‌ی این مطلب در مجله اینترنتی زیگزاگ