زندگی، فوتبال و دیگر هیچ!

خوب امروز چه خبرا بود؟

ایران اعلام کرد که به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه می ده که برای اولین بار از تاسیسات لویزان بازدید کنن. جالب اینکه همین دیروز، آژانس درخواست ایران برای دریافت کمک های فنی برای ساخت و راه اندازی نیروگاه آب سنگین اراک رو (زیر سیبیلی) رد کرده بود. زیر سیبیلی واسه اینکه این خواسته رو رسماً رد نکردن، بلکه برای مدتی نامحدود! بررسی این درخواست رو مسکوت گذاشتن!

دیشب سازمان ملل هم قطعنامه ای رو بر علیه ایران و در زمینه حقوق بشر تصویب کرد. و این در حالیه که کمتر از یک هفته پیش، پارلمان اروپا هم یه همچین قطعنامه ای رو به تصویب رسونده بود.

امروزجسد پی یر جمیل (یا اونطور که در لبنان تلفظ می کنن، جمایل)، وزیر 34 ساله صنایع لبنان که دو سه روز پیش ترور شده بود، تشییع شد و در محل تولدش به خاک سپرده شد. مراسم تشییع جنازه که در کلیسای جامع سینت جورج بیروت برگزار شد، حقیقتاً باشکوه و تاثیرگذار بود. جمعیت شرکت کننده های مراسم، واقعاً زیاد بود.

پرزیدنت احمدی نژاد هم امروز دومین پست وب لاگش رو (بعد از حدود 3 ماه!) نوشت!

راستی تا یادم نرفته، امروز فیلم "میم مثل مادر" رسول ملاقلی پور رو هم دیدیم که  بسی  جالب بود.  به شدت توصیه می شود!


اما شاید یکی از مهمترین اخبار امروز ایران، مربوط به محرومیت فوتبال ایران از شرکت در هرگونه رقابت بین المللی بود. کوتاه مدتی بعد از پیروزی ایران مقابل کره جنوبی و تثبیت صعودش به جام ملت های آسیا به عنوان سرگروه، و تنها یک روز پس از صعود مجدد ایران به صدر جدول تیم های آسیایی در لیست فیفا، این خبر ناگوار منتشر شد.

اما چرا؟ می شه از همین حالا تصور کرد که از همین فردا یه عده شروع می کنن به سیاسی خوندن این قضیه و اینکه این هم در راستای افزایش فشار بین المللی بر ایران بوده. اما واقعیت چیز دیگه ایه. مدتهاست که فیفا از ایران خواسته بود که اساسنامه ش رو تغییر بده و دست دولت رو از فوتبال کشور کوتاه کنه. متاسفانه مسئولین همیشه سهل انگار ایرانی، هیچ توجهی به این موضوع نشون ندادن و هربار با استفاده از قاعده " از این ستون تا اون ستون فرجه!"، تصمیم گیری فیفا در این زمینه رو به تعویق می انداختن و لابد فکر می کردن که با این روش می تونن کاری کنن که فیفا کم کم این موضوع رو یادش بره یا بی خیال شه!

بهرحال، آخرین فرجه فیفا تا 24 نوامبر بود که خوب با بی اعتنایی مسئولین ورزش ایران، امروز این تهدید عملی شد و نه تنها فوتبال، بلکه وجهه بین المللی ایران و ورزش این کشور، یک بار دیگه بدلیل بی کفایتی مسئولین محترم، خدشه دار شد. جالب اینکه همین سه شب پیش، جناب مصطفوی و دو سه روز قبل هم حضرت آقای علی آبادی، نه تنها احتمال وقوع چنین اتفاقی رو نفی می کردن، بلکه رسماً می گفتن که اصلاً به فیفا چه ربطی داره؟ کشور خودمونه و هرکاری دلمون بخواد، می کنیم. چاردیواری اختیاری!! اما آیا واقعاً فوتبال و بطور کلی ورزش و ملت ایران، سزاوار همچین تحقیر هایی هستن؟ آیا واقعاً ایران قحط الرجال شده که ورزش مملکت رو می دن دست یه همچین آدمای نا آگاهی؟ اگه آره، باید پرسید چرا؛ و اگه نه، که دیگه بدتر. آخه واقعاً چرا؟؟